Το (υπερβολικό) Πνεύμα των Χριστουγέννων

14 Δεκεμβρίου, 2008

Δεν πρέπει να υπάρχει άλλος λαός που να χαίρεται τόσο με τη γιορτή των Χριστουγέννων όσο ο Έλληνας..Και φυσικά όχι γιατί ο Έλληνας είναι βαθιά θρησκευόμενος και εκτιμά τη γιορτή αυτή για το χριστιανικό της μήνυμα. Αν ήταν έτσι, η γιορτή αυτή θα ήταν πολύ πιο σεμνή και διακριτική.

 Όλα αυτά τα λέω βλέποντας σιγά σιγά τη νέα τάση -που χειροτερεύει πραγματικά χρόνο με το χρόνο-να στολίζονται όλο και νωρίτερα και όλο και περισσότερο, τα σπίτια και τα μπαλκόνια στις γειτονιές της Αθήνας. Κοιτάζοντάς τα, κάθε χρόνο και πιο φορτωμένα με κάθε είδους και χρώματος λαμπιόνια, αυτά που αναβοσβήνουν κι αυτά που μένουν σταθερά αναμμένα, με μια σειρά (ή δύο ή τρεις) άσπρα φωτάκια και μια σειρά πολύχρωμα, με φωτισμένους Αη Βασίληδες πάνω σε ανεμόσκαλες ή σε αερόστατα, με ελαφάκια φωτισμένα, αστεράκια, καμπανούλες, κουρτίνες από φωτάκια, καταρράκτες από φωτάκια, στολισμένα φυτά, κουδουνάκια και ό,τι άλλο βάζει ο νους ή ό,τι έχει σκαρφιστεί η κινέζικη βιοτεχνία να πουλήσει στους αχόρταγους δυτικούς, σκέφτομαι πόσο μακρινή σχέση έχει ο νεοέλληνας με τους δοξασμένους αρχαίους προγόνους του, με τους οποίους όμως με τόση περηφάνεια διαλαλεί την προγονική του σχέση… «παν μέτρον άριστον», υποστήριζαν εκείνοι και ο νεοέλληνας έχει κάνει ιδεώδες του την υπερβολή.

Σε κάποιο μπαλκόνι απέναντί μας, κι ενώ οι ένοικοί του είχαν ήδη στολίσει με φωτάκια τα φυτά της ζαρτινιέρας τους, (ως εδώ καλά), είδαμε το επόμενο βράδυ να κρεμάνε κι ένα καταρράκτη με φωτάκια-δεν ξέρω αν λέγεται έτσι, μιλάω για τις σειρές με κάθετα κρεμασμένα φωτάκια-και σαν να μην έφταναν όλα αυτά για να διαλαλήσουν την χαρά τους για την επερχόμενη  γιορτή-γιατί άραγε, μήπως για το πλουσιοπάροχο φαγητό που πρόκειται να καταναλώσουν ή για τον 13ο μισθό που θα ξεκοκαλλήσουν-τους είδαμε να έχουν προσθέσει μια σειρά με φωτάκια που αναβοσβήνουν στα κάγκελα και να προσπαθούν να κρεμάσουν στον τοίχο του μπαλκονιού άλλη μια σειρά-ήμαρτον Κύριε-με φωτάκια καταρράκτες-λες και ήθελαν το μπαλκόνι τους να φωτοβολήσει όλο το δήμο μας. Βέβαια -θες γιατί τους γλωσσόφαγα-θες γιατί το Πνεύμα των Χριστουγέννων δεν άντεξε άλλο την κακοποίησή του, ο φωτοκαταρράκτης δε θέλησε να ανάψει με τίποτα. Κάηκε, χάλασε, πάντως εμείς γλιτώσαμε από ένα ακόμα μπαλκόνι -λατέρνα. Βέβαια και ο στολισμός που έμεινε αρκετός είναι για να αποδείξει περίτρανα την αγάπη για υπερβολή -χωρίς νόημα-αυτού του λαού.

Αν ανήκετε σε κάποιον από αυτούς με τα βαρυφορτωμένα από χριστουγεννιάτικο ‘πνεύμα’ μπαλκόνια, μη με παρεξηγήσετε.. απλά θεωρώ ότι η ομορφιά δεν βρίσκεται στην ποσότητα αλλά στην ποιότητα.  Αυτό το πάθος με την υπερβολή το μόνο που τελικά αναδεικνύει είναι την κακογουστιά μας, την αλαζονεία μας και την έλλειψη της αίσθησης μέτρου και κομψότητας που μας χαρακτηρίζει ως έθνος.

Ζήτω τα Χριστούγεννα λοιπόν και του χρόνου με περισσότερα κινέζικα λαμπιόνια!!!